Yönetim

Yönetim bir sanattır. Kısaca, bir görevin etkili bir şekilde yapılabilmesi için eldeki kıt kaynakların en verimli şekilde kullanılma sanatı diyebiliriz. Genel olarak sanatçıların değerini bilmeyen bizler maalesef gereken önemi de atfetmeyiz. Bu nedenle aslında içinde yetenek de barındıran yönetim sanatını çok hafife alırız. Örneğin sokakta kimi durdursanız yaşadığı ülkeyi, şehri ya da desteklediği takımı çok iyi yöneteceğini söyler. Ama gerçekler maalesef öyle değil. İş hayatımız da dahil olmak üzere çoğumuz iyi yöneticilere hasretiz muhtemelen.

İş hayatı için kullanılan "Kötü yönetici işinden eder" cümlesinin doğruluğuna tanık olmuş bir kişi olarak aynı cümlenin futbola da uyarlanabileceğini düşünüyorum. "Kötü yönetici futboldan soğutur" dersek yanlış olmaz sanırım. İnsan tuttuğu takımı bırakamaz belki ama dönem dönem uzaklaşabilir. Uzaklaşma dönemleri uzadıkça ve uzaklaşanların sayısı arttığında ise sorun büyür ve bu defa takıma zarar vermeye başlar. Tıpkı şu an MİY'nda yaşandığı gibi.

Ülke gündemi zaten bizleri yeterince üzüyor. Atılan goller sonrası anlık sevinçlerimizin ardından içimizi yine hüzün ve pişmanlık kaplıyor. Neredeyse mutlu olmaya utanır olduk. Bu durum nedeni ile uzun süredir yazamıyorum. Bunda belki yazarlığı iş edinmiş, profesyonel bir yazar olmamamın etkisi de vardır.

Çevremde de aynı eğilimi gözlemliyorum. Gerek ülke gündemi gerekse yöneticilerin biriktirdiği hatalar futboldan uzaklaşanların sayısını artırıyor. Pasolig uygulaması da tuzu biberi oluyor ve sonuç malum. Başarısızlığın da katkısı ile son maçta yüzlerle ifade edilen seyirci sayısı. Ve MİY için yalnızlık. Sadece iş adamlarından değil şehirden de destek alamama. Sahipsizlik.

Başarıdan başarıya koşan bir takım hayalim yok. Saha dışında iyi yönetilen, saha içinde ise mücadele eden bir takım hayalim var. Ligden düşer, çıkar mühim değil.

Özetle, hayat zaten yeterince zor. Artık insanlardan sürekli fedakarlık isteme dönemi bitmeli. Günümüz koşullarında yöneticilerin farkında olması gereken şey futbolun taraftar için var olduğudur. Taraftar varsa futbol vardır. Bu nedenle taraftarı yani müşteriyi memnun etmek durumundadırlar. Yöneticilik bu nedenle sanattır. Maalesef mevcut ve geçmiş dönemlere baktığımızda MİY'nın bu sanattan mahrum kaldığı görülmektedir. Gelirlerine rağmen dağ gibi katlanan borçlar, bir türlü kurumsallaşamama, şeffaf olamama, tesis ve altyapıya yatırım yapmama, eylem ve söylem arasındaki tutarsızlıklar, vs. bunu göstermektedir. İnşallah gelecekte durum farklı olur ve bizler de futbolun aslında bir eğlence olduğunu yeniden hatırlarız.

Zor ve hüzünlü geçen 2016 sonrası, 2017 yılının herkese sağlık, mutluluk ve huzur getirmesini dilerim.