Çıkmadık candan!

Konu İdmanyurdu ise erken konuşmamak ve umutlanmamak lazım. Ümit Özat ile anlaşılmasının ardından sessiz ve demeçsiz geçen milli takım arası takıma da taraftara da iyi gelmişti. Milli takım arası sonrası 3 maçta alınan yedi puan ile umutlar da yeniden yeşermeye başlamıştı ki yine başa döndük.

Osmanlıspor ve son olarak Konya maçı sonrası futbolcularını kamuoyunun önünde sert şekilde eleştiren Ümit Hoca bir yandan, eski ve yeni yönetin arasındaki söz düellosu diğer taraftan derken sessizlik bozuldu. Göreve gelirken "şartlar belli. Başkaları gibi bahane üretmem" diyerek taraftarın gönlünü kazanan Ümit Hoca'nın bir şekilde yola devam etmesi gereken futbolcuları bir bir kamuoyunun önüne atmasının şu aşamada doğru söylese bile kime faydası olacağı meçhul. Daha 2 hafta önce başkan tarafından Türkiye'nin ikinci Fatih Terim'i olarak ilan edilen bir teknik adamın haliyle futbolcuları daha farklı bir şekilde motive etmesi bekleniyor. Yoksa parasını almadığı için oynamayanlara bu gidişle bir de küskünler eklenecek.

Aslında moral-motivasyon olarak eski karanlık günlere dönüş emarelerine rağmen takımın ligde kalması yolunda hala umut olduğu ve biraz erken karamsarlığa düşüldüğü kanaatindeyim. Konyaspor maçında Tita'nın, amacı futbol oynatmak olmayan hakemin ekmeğine yağ süren acemice hareketleri olmasa en azından bir puan almak çok olası idi. Zira Mersin 10 kişi ile mücadele etmesine rağmen duran top golüne kadar rakibin kaleye geldiği bile yoktu. Gol sonrası hem kondisyon sıkıntısı hem de moralsizlik devreye girince ise maç koptu.

Eğer saha dışı problemlerini aşarsa İdmanyurdu'nun hala şansı olduğunu düşünüyorum. Sivas, Gaziantep, Gençlerbirliği, Eskişehir, Antalyaspor gibi denk rakipler yanında, son hafta hedefsiz Bursaspor'u evimizde ağırlayacak olmamız önemli bir fikstür avantajı sunuyor. Trabzon ve Rize deplasmanları ise sürprize açık maçlar. Kadro kalitesi olarak İdmanyurdu'ndan bu maçlar için şüphem yok. Ancak alacakları, vb. saha dışı nedenlerle oynamayan ve takımı oynatmayan futbolcular Mersin'in şansını bir hayli zora sokuyor. Keşke kaz gelecek yerden tavuk esirgenmez mantığıyla bir şekilde tüm alacaklar tamamen ödenebilseydi ve futbolcuların elinde hiçbir bahane kalmasaydı. Çünkü ligden düşmesi durumda PTT Lig gelirleri ile mevcut borcu eritmek daha da zor hale gelecek.

Sözün özü; Çıkmadık candan umut kesilmez. Ve dış etkenlerden bağımsız olarak tabloya bakınca umutsuzluğa kapılmak için çok şükür hala erken. Başta Welliton olmak üzere futbolcular bedenen ve ruhen sahada olurlarsa şans devam eder. Ümit Hoca'nın işaret ettiği malum isimler için ise kararı kendisi verecektir. Nihayetinde kısıtlı kadroya rağmen halen en azından o isimlerin alternatifi var elinde.

Sanırım kapanışı taraftarla yapmak gerekli. Evet belki bazı nedenlerle takımdan soğuyanlar var. Stad uzak, ulaşım zor, vs. Ama yine de olmuyor. Bu hafta Eskişehir taraftarı 12 bin kişiye, Adana Demirspor hem de PTT Lig maçında 14 bin kişiye oynarken, sezonun en kritik maçında güzelim havada ve statta 4 bin kişiye oynamak gerçekten olmuyor. Ben tribünlere sağılmadığı söylenen 1980'ler ve 90'larda statta olamadım. O nedenle sadece bugüne dair yorum yapabilirim. O yorum da maalesef İdmanyurdu'nun tafartarının en azından kötü gününde takımının yanında olmadığıdır. Acı ama gerçek olan budur. Sanmıyorum ama canı gönülden umuyorum ki Sivas maçında bu durum değişir.