İnananlar kazandı!

Futbolda dün yoktur. Bunu birkez daha yaşayarak gördük. Geçen sezonun iki başarılı takımı dün bambaşka bir atmosferde karşı karşıya geldi. Sezonu 3 kupa ile tamamlayan GS, sahaya 20. hafta itibarıyla şampiyonluk yarışının çok uzağında çıkarken, geçen sezonun bir diğer başarılı takımı İdmanyurdu ise sahaya 17. sırada çıkıyordu.

Sezona kötü başlayan iki takımdan GS yeni yönetimi ve teknik adamı ile formunu gittikçe aşağıya çekerken, İdmanyurdu ise yeni yönetimi ve teknik adamı ile formunu son haftalarda yukarıya taşıyordu. Belli ki Ümit Özat takıma, takım da Ümit Özat'a inanıyordu. Tıpkı taraftar gibi. Akhisar maçından sonra Kayserispor maçında da devam eden inançlı ve istekli futbol taraftarı heyecanlandırmaya yetti. Bilet fiyatlarının da makul seviyeye inmesi ile 12.388 biletli seyirci ile bu sezonun rekoru kırıldı. Stadın yarısı doluyken bile nasıl bir atmosfer yarattığına hep birlikte şahit olduk. Bu atmosferi kalan maçlarda en azından sıradaki ilk 2 maç olan Konya ve Sivas maçlarında sağlamak çok önemli. Zira lig o haftalarda şekillenmeye başlayacak. 3 büyüklerin maçında stadın dolması yanıltıcı olabilir. Sıradaki Beşiktaş ve Osmanlı deplasmanlarından alınan sonuç ne olursa olsun Mersin Arena Stadı'nın dün olduğu gibi Konya ve Sivas maçlarında da en azından yarısı dolmalı.

Maça gelirsek; Ulusal basının yaptığı gibi GS'ın yapamadıklarından ziyade zafere inanmış İdmanyurdu'nun yaptıklarından bahsederek başlamak gerekir. Zira dün sahada yapması gereken ne varsa yapan bir İdmanyurdu vardı. Üstelik Welliton ve Khalili gibi iki as futbolcusunun yokluğunda. Maçın özeti koşu istatistiklerindeydi dersek yanlış olmaz. Sahanın en fazla mesafe kat eden ilk üç oyuncusu sırasıyla 34 yaşındaki Güven, 32 yaşındaki Serkan ve 34 yaşındaki Tita'ydı. Başta Tita olmak üzere 3 maç önceye kadar yürümeye dermanı kalmamış bir futbolcu topluluğunu yeniden takım yapanların başta Ümit Hoca olmak üzere ellerine sağlık.

Bu sezon Çanakkale geçilmezi oynarken görmeye alıştırıldığımız takımın artık önde basması ve bilinçsizce geriye yaslanmaması en büyük artılardan. Savunma çizgisini kale önüne kuran bir takımın kendine güveni olmasını beklemek zaten hataydı. Ümit Hoca'nın sürekli olarak verdiği önde basın talimatı bırakın futbolcuları biz taraftarı bile coşturuyor. Akhisar maçında rakibin 10 dakikada gördüğü 4 sarı kart, Kayseri ve GS maçlarında ise 10 kişi kalması tesadüf değil. Rakibi baskı altına alan ve sinirlerini geren bu baskı maçın kilidini açtı. Dün hakem biraz daha cesur olsa Semih dışında Donk ve hatta Olcan'da oyun dışı kalabilirdi.

Futbolcularla ilgili de parantez açmak gerekirse ilk cümlemiz Güven için olmalı sanırım. Evet yetenekleri sınırlı, zaman zaman hata da yapıyor ancak şüphesiz büyük profesyonel. Yaşına rağmen iyi niyeti ve profesyonelliği ile örnek bir futbolcu. Eğer futbolda tek başına yetenek yeterli olsaydı dün kazanan GS olurdu. Ama maçlar kağıt üstünde değil sahada kazanılır. Ümit Hoca'nın maç sonu dediği gibi rakipte bir Messi ve Ronaldo yoksa mücadele ederek onları alt edebilirsiniz.
Başta GS olmak üzere büyük maçların adamı Nakoulma'ya değinmeden de olmaz. Welliton'un yokluğunda hücumun tüm sorumluluğu ve yükünü çekti. İyi ki varsın. Dün bir takım oyunu oynandı. Bu nedenle kötü oynayan isim sayamayız. Takım olarak sahaya bir karakter koyuldu ve her futbolcu buna az yada çok katkı sağladı.

Galibiyet = 3 puan = 1.2 milyon TL = Moral . Son üç maçta alınan 7 puan ve karşılığı 3 milyon TL maddi manevi önemli. Ancak daha önemlisi devamının gelmesi. Bu takıma nazar değmesin. Kısıtlı kadrosu ile sakat vermeden Welliton ve Khalili'yi de dahil edersek daha çok can yakabilecek potansiyelde. Olur da istediği sonuçları alamazsa da bu mücadele hatırına bile desteklenmeye değer. Hangi ligde mücadele ederse etsin.

Gençlerbirliği, Antalya, Osmanlıspor gibi rakiplerin toparlanması dezavantaj. Ancak, Sivas ve Eskişehir'in yanında Çaykur Rize, Gaziantep ve Kayserispor gibi form durumu sallanan takımları yakalamak da olası. Biz kazanırken bir gözümüz de rakiplerde olacak.