OHH BE….

Önemli maçlardan sonra alınan galibiyetin keyfi bir başka oluyor, özellikle de sonuçlarının bedeli çok ağır olacaksa… Mersin İdman Yurdu-Trabzon Spor maçı da yönetimimiz , teknik heyetimiz, takımımız , taraftarımız ve Mersin halkımız için ölüm kalım maçıydı aslında. Takıma ve hocamıza duyulan güvenin sarsılabileceği, yönetimde tüm dengelerin değişebileceği, superlige veda edilebileceği, borçların birikeceği ve para bulma alternatiflerinin de çökeceği bir maçtı. Futbol aslında bizim için asla yalnızca futbol değildi…

Büyük maçlar; içsel motive etme gücüne sahipken baskısından dolayı stresi da büyük olan maçlardır. Bizim içinde bu maç öyle bir stres unsuruydu ki, maçtan önce kısık sesle yorumlar yapılıyor, kazanmanın dışında olası alternatifler sesli olarak dile gelmiyordu.

Maçın başlaması ile dejavu olduk ; Galatasaray-Mersin İdman Yurdu maçındaki gibi ilk dakikalarda kalemizde arka arkaya tehlikeli pozisyonlar gördük ve bu pozisyonlar karşısında kalecimiz Muammer’in nasıl devleştiğini. İşte o an; o güven takıma ve taraftara yansıdı. Stres en çok belirsizlik olduğunda ortaya çıkar. Eğer bir olayı daha önce yaşamışsak ve sonucunda ne gibi duygular hissetiğimizi biliyorsak belirsizlik duygusu hissetmeyiz, dolayısı ile stres düzeyimiz de azalır. Biz de bu maç Galatasaray karşısında nasıl mücadele ettiğimizi hatırladık ve sonuçta kazanamasakta bu oyunla kaybetmediğimizin olumlu hisleri ile maça devam ettik.

Verilen milli takım arasında , Bülent Korkmaz ve genç yetkin ekibinin; takımın her bir oyuncusunun performanslarının %100 nü ortaya koyduklarında gelecek olan başarıya inancı sağladığını gördük. Takımı baskılamadan, oyuncularla kurduğu olumlu diyalog sayesinde motive olmuş ve inanmış bir takım gördük. Bu inaç takımın kendisine olan güven duygusunu arttırmış olsa gerek ki; 24. Dakikada ilk topu kalemizde görmemize rağmen direncimiz kırılmadı. Neyse ki ofsayttı. Defasta pek çok bireysel hata yapmamıza rağmen dakika 26 ve 34 de Nakoulma’nın maçın başından itibaren verdiği mücadelenin karşılığını aldık ve skore 2-0 oldu.

Nakoulma bitmeyen kondisyonu ile sahanın her yerine basıyor , defansa yardıma geliyordu. Öyleki taraftarın desteği ve “üç üç üç” tezaruhatları ile dakika 61’ de Vederson’un şutuyla skore 3-0 oldu. Uzun bir zamandan sonra ilk defa ohh be diyerek rahat bir maç izleyeceğimizi düşünürken; bu his 1 dakika sürdü. Mersin İdman Yurdu’muzun klasik kırmızı kart görme kervanına Pedriel katılarak takımı 10 kişi bıraktı. Takım oyunu ve takım oyuncusu olmak bu yüzden önemli. Bireysel olarak yapılan hataların bedelini sadece sen değil seninle birlikte sahada ve saha kenarında bulunan kişiler de çekiyor.

Bizim için de kabus dolu son 30 dakika başladı. Kart yemenin ceremesini çeken takımda Vederson’un sırf itirazdan sarı kart görmesi maçın artık stres düzeyinin artmasına bağlanabilir. Ama Vederson’un tecrübesinde yapılmaması gereken gereksiz hatalar ve genç oyunculara kötü örnekler. Maçın başında oldu bu olumlu hissi; yerini tekrar belirsizliğe bıraktı ve hatarlarımızdan dolayı sürekli kalemizde pozisyonlar görmeye başladık. Şansın ve yine Muammer’in yardımıyla dakika 75 e kadar sadece 1 gol yedik. Bizim için zorlu anlar olsa da , saha için de yaşanan fairplay görüntüleri ile gurur duyduk . Takım kaptanımız ve takım lider oyuncumuz Servet Çetin’in yaşanan pozisyon sonrası Muammer Yıldırım’ı uyararak topu dışarıya atmasını istemesi, 2. Kaptanımız Serkan Balcı’nın taraftardan destek istemesi gibi.

Artık maçın son dakikalarında iyice geriye yasladık ve takım halinde savunma yaptık derken,klasik defansımızın hatası ile 90+4 de yediğimiz golle maç 3-2 olarak bitti. Trabzon Spor’un son dakikalara kadar mücadeleden vazgeçmemesi ve 10 kişi kalmış takıma karşı ilerde basması; milli takımımızın da mücadeleden vazgeçmeyip son anda attığı golle Avrupa Şampiyonası yolunu açtığı maçı anımsattı bize.

Pazartesi gibi sevimsiz bir günde oynanan stres dolu maç sonrası bize kazanma sevincini yaşatan, evimize yüksek enerji ve morale dönmemizi, herşeye rağmen maç bitimi “ohhh be” diyerek nefes almamızı sağlayan bu maçta, emeği geçen herkese teşekkür ederiz.