Karabasan!

Kayserispor yenilgisi sonrası kaleme aldığım yazımın başlığı "Rüyadan Kabusa" idi. Rüya gibi bir sezonun ardından bu defa kabus gibi bir başlangıç yaptığımızdan bahsetmiştik o yazımızda.

Bu defa ise karabasana terfi ettik. Osmanlıspor yenilgisi sonrası kötü gidişin faturası Mesut Bakkal'a kesilirken yerine gelen Bülent Kormaz'ın ve açılan yeni sayfanın motivasyonuyla Konya deplasmanından puan ya da puanlar bekleyenlerin sayısı hiç de az değildi. Ancak Konya'da maçın başlama düdüğü ile birlikte görüldü ki Mersin için kabus bitmemiş hatta karabasan haline dönüşmüştü. Hani uykunuzda üzerinize biri oturmuşcasına bir ağırlık olur ve siz ne kalkabilirsiniz ne de çığlık atabilirsiniz. İşte takım tam da bu haldeydi Konya'da. Bir tek Murat Ceylan kurtulmak istiyor gibiydi bu karabasandan. Koştu, mücadele etti, bağırdı ama yetmedi. Aslında Bülent Korkmaz ile çıkılan ilk maçta en büyük beklenti belki de sadece buydu. Takımın koşması, mücadele etmesi, isyan etmesiydi. Çünkü teknik direktörlük kariyeri pek de parlak olmayan Bülent Korkmaz'ın taraftara ilk çağrıştırdıkları bunlardı. Bülent Korkmaz demek kolu/başı sargılı kan revan içinde hırsla mücadele etmek demekti. Ama maalesef Konya'daki görüntü bunun tam tersiydi.

Geçen sezonun yıldız isimleri, iyi profesyonelleri Sadiku, Khalili ve hatta Mitrovic ne fiziken ne de ruhen sahada yoktu. Kim vardı ki derseniz de haklısınız. Sahaya çıkan 11 gibi yedek kulübesinin de reaksiyon gösterecek inancı yoktu belli ki. Zaten sonradan oyuna girenler de bunu doğruladı. Bu nedenle Bülent Korkmaz'a neden Güven Varol ile başladın yada şunu oynatmadın demenin de anlamı yok.

Takım maalesef teknik/ taktik ötesinde bir sıkıntı varmış görüntüsünde. Mesut Bakkal döneminde bireysel hatalar olarak göze görünen bu sıkıntılı durum yeni Hocaya rağmen bu hafta yayılarak tüm takıma sirayet etmiş gibi. Umarım yönetim, teknik kadro ve futbolcular oturup bu gözle görünmeyen ama varolan sorunu çözerler. Bu takım düşerse bu ruhsuzluktan düşer ve bir taraftar için en kötüsü budur. Futbolun içinde elbette düşmekte kalkmakta var. Ama mücadele etmemek yok. Olmamalı.

Takım iyi sinyal vermese de daha önünde 28 hafta var. Futbolcular ve teknik heyetin inancı ile başlayıp, taraftar/takım kenetlenmesi ile devam edecek bir başarı hikayesi yazmak imkansız değil.