Biz bir takım mıyız ?

Bu hafta Akhisar Belediyespor-Mersin İdman Yurdu maçını izledikten sonra bu sezon “Biz Bir Takım Mıyız”? sorusuna cavap aradım. Aslında geçtiğimiz yıla baktığımız zaman Mersin İdman Yurdu hem saha içerisinde hem de saha dışında çok iyi bir takım olmayı başardı. Geçtiğimiz yılın ilk iki haftasına baktığımız zaman Kırmızı Lacivertliler, sadece 1 puan alabilmişti.

Biz bir takımdık ama şuan da tekrar takım olma sürecinin sancılarını yaşamaktayız diye cevap verebilirim. Hem takım oluşturma, hem de takım ruhunu oluşturup o ruhu yaşatma görevi; takımın idarecileri, lider oyuncularının yanısıra özellikle takımın teknik direktöründedir.

Yani artık direksiyon Mesut Bakkal hocamızda ve sahada ona yardım edecek lider oyuncularda. Geçen sene belki bu görevi o dediğimiz lider oyuncular yapıyor idi bu sene eksiklik o olabilir mi ?
Defans hattında genelde oyunu geniş açıdan izleyen, oyunu yönlendirebilen tecrübeli oyuncular olur, maçı okuyan ve arkadaşlarını yönlendirebilen bu sene ben bir ses duyamıyorum maç içinde. Bazen sırf takım dengesini koruyabilmek için lider oyuncu tutarsın takım içinde kenarda da olsa sana destek olacak.

Akhisar Belediyespor maçına gelecek olursak, milyonlar harcayıp transfer yapan fakat sahasını yapmayan Akhisar Belediyespor. Dolayısı ile sanki tarafsız sahada oynanan bir maç. Söylemeden geçemeyeceğim çok tarz deplasman formalarımız. Duyarlı seremoni.

Beşiktaş maçına göre daha iyi bir oyun, daha fazla gol şansı. Ancak maç sonucuna damgasını vuran bireysel hatalar ve sarı kartlardan dolayı yapılan zorunlu değişiklikler. İki farklı oyuncumuzun yaptığı hata tüm takıma hatta tüm camiaya mal oluyorsa, bireysel hataların en aza indirilmesi gerekmektedir. Bunun içinde teknik kadronun oyuncuların kişiliklerinin ve eldeki oyuncuların hangi yönlerinin geliştireceğinin tespit etmesi ve bu tespiti yaparken oyuncuların psikolojik özelliklerine ve kişilik özelliklerine dikkat etmesi gerekmektedir. (Bu yüzden takımlarda spor psikologları ile çalışılmalıdır.)

İlk ve önemli bireysel hatamız dakika 67. kalecimiz Mihaylov’dan… Hesap yanlışlığı yavaş bir degaj ve geri dönen topun ağlarla buluşması , skorun 0-1 olması. Mihaylov’un ve takımın motivasyonun düşmesi. Mihaylov’un golü yedikten sonra; davranışları incelendiğinde bu sefer hatanın kendinde olduğu bilinci ile; hatasını yumuşatabilmek adına yerde kalıp sağ bacağını tutması. Bir yerimiz ağrıdığında kendiliğinden elimizi ağrıyan yere koyarız bu da enerjimizi o bölgeye vererek acıyı daha az hissetmemize neden olur. Yani kendi kendimize sosyal destek sağlarız.

Diğer bireysel hatamız ise; yine kırmızı kart üzerine.

Dakika 89, Efe Halil Özarslan son adam tamam oyuncusunu kaçırıyor o anda karar vermesi gereken iki seçeneği var, mücadeleye devam edecek yada faulle indirecek. Neden 2. seçenek tercih ediliyor. Bıraksa belki Rodallega isabetsiz bir şut çekecek yada Mihaylov kurtaracak.
Zaten 12 dakika önce gol yemiş psikolojisini toparlayamış kalecin var ve maçın son dakikaları adrenalinler en üst seviyede; penaltının kurtarılma şansı ne olabilir ki?
Kırmızı kart görüp, sahada arkadaşlarını yalnız bırakan futbolcuların davranışlarını değiştirmek üzere çalışılmalı takım olmak ve takım kalmak istiyorsak. En azından şimdiye kadar hırçınlıklardan yada itirazdan dolayı kırmızı kart gören oyuncumuz yok. Bu da bardağın dolu tarafı. Çünkü onlar kendilerini denetlemeden yoksun oyuncular olarak tanımlanmaktadır. Araştırıldığında; kırmızı kart gören oyuncuların, diğerlerine göre daha az empati yeteneğine sahip olduğu görülmektedir. Her na kadar yenen kartlar tecrübesizlikten ve çaresizlikten olsa da.

Kayserispor maçına takım ruhu ile çıkmak için bu hafta ; herkesin üstüne düşen yapması gereken görevler var.
Teknik ekibin; takımı bireysel görüşmelerle bir hedefe yönlendirmesi; ki ilk hedef son sıradan kurtulmak olmalı, yönetimin eldeki imkanlarla takviye yapması ve taraftarların maça gelmesini sağlamak için kombine fiyatlarını düşürmesi, taraftarların da takımına inanması ve stadda yerini alması gibi. Ne olursa olsun hep destek tam destek.
O zaman işte biz bir takımız.

“Bir araya gelmek başlangıç, birarada durmak ilerlemek, birlikte çalışmak başarıdır.” Henry Ford.