Mersin Arena dolmalı!

31 Ağustos 2014 tarihindeki Beşiktaş maçından sonra ilk kez bir Süper Lig maçı için yeniden stadın yolunu tuttuk. Dile kolay tam 8 ay geçmiş. Geç olsun güç olmasın derler ya. Gerçekten de zemin beklediğimize değmiş. Stada zaten denilecek söz yok. Akustiği, seyir zekvi, ses sistemi, skorboardu, vs. her şeyiyle heyecan uyandırıyor. Elbette eksikleri de yok değil. Özellikle toplu ulaşım, internet, otopark, kafeterya, vb. konularda sıkıntı devam etse de bu sıkıntılar zaman içinde çözülebilecek cinsten.

Ama dün kısa vadede çözümü zor bir sıkıntı daha vardı. Taraftar. Açıkçası yeni stattaki ilk maçımıza güzel hava ve maçın akşam oynanacak olması nedeniyle daha fazla ilgi bekliyordum. FB'nin Süper Lig ve Euroleague maçları yanında stada ulaşım zorluğu taraftar sayısını bir miktar etkilemiştir. Ancak, yine de Akhisar maçındaki 6 bin biletli seyirci sayısı çok yetersiz. MİY, lig başından bu yana ortalama 5-6 bin kişiye oynuyor. 10 bin kişilik Tevfik Sırrı Gür'de oynarken bu kadar dikkat çekmeyen boşluklar, 25 bin kişilik Mersin Arena Stadyumu'nda daha göze batar durumda.

Mersin Arena gibi bir futbol mabedi varken kulübün vizyonu o muhteşem stadı doldurmak olmalıdır. Misal kale arkaları (120 TL) ve maraton (400 TL) için belirlenen makul kombine rakamları kapalı için de düşünülmeli. Kapalı için 1.000 TL bence çok yüksek kalıyor. Talep arttıkça ücret artırmak daha iyi olurdu. Konyaspor'un bu sezon ortalama 20 bin seyirciye oynadığı düşünülürse İdmanyurdu'nun 25.000 kişilik stadı doldurması işten bile değil. Büyüklerimiz anlatır. 1970-80'lerde ayakta 20 binlere oynarmış takım. O nedenle gerekirse maç öncesi konser, dans gösterisi, vb. şovlarla taraftarı yeniden stada çekmek gerek. Bu takım 2 sezon Süper Lig'de kalsın doğru yönetim ve pazarlama stratejileriyle stat dolacaktır. Ama maalesef o iki doğruyu bizim gibi kulüplerde bir araya getirmek çok zor oluyor.

Maça gelince... İlk yarı taraftarın çekirdek stoklarını eritecek bolca zamanı oldu. Koca ilk yarı boyunca ne MİY ne de Akhisar rakip kaleye bir kez bile inemedi. Sahada, ligin orta sıralarındaki iki rahat takım değil de sanki beraberliğin her iki takıma da yettiği bir sezon sonu maçı oynanıyordu.

İkinci yarı kısmen daha hareketli bir maç izledik. Artan baskı ile gelen penaltı golü sonrası da ataklarını devam ettirdi İdmanyurdu. Ancak, özellikle Welliton ve Oktay ile kaçan goller futbolda "atamayana atarlar" mottosunu çağrıştırıyordu taraftara. Tam o anlarda maç bitti derken gelen Bilalinho golü bu sözü doğruları. 1-1 biten maçta her iki takım adına kaleyi bulan tek bir isabetli şut olması maç öncesi tahminlerimin tersineydi. Rıza Çalımbay ve Roberto Carlos'un bize bol gollü ve pozisyonlu bir maç vadettiğini düşünmüştüm.

Rıza Çalımbay demişken, yine Pedriel'e değinmeden geçemeyeceğim. Pedriel oynasın diye Mitroviç yedek soyundu. Ayrıca, Pedriel sağda oynadığından Nakoulma bir kez daha solda beklenen patlamayı yapamadı hatta zaman zaman kayboldu. Pedriel ile bir derdim yok. Ancak, takım içi adaletin önemine inanırım. MİY'na gelmeden önce bir sezon boşta kalan ve kimsenin (PTT 1. Lig takımları da dahil) transfer etmediği bir oyuncu için takım içi adalet zedelenmemeli. Çünkü eğer transfer yasağı devam ederse bütün oyunculara ihtiyacımız olacak.

Son olarak hakeme değinmek gerekirse... Sahada, art niyetli bir hakemden daha ziyade, ne yaptığını tam olarak bilmeyen bir hakem olduğu düşüncesindeyim. Kararlarında tutarsızdı.