Hedefsizlik!

Trabzonspor karşısında alınan mağlubiyet sonrası aklıma ilk gelen Montaigne' nin "Hedefi Olmayan Gemiye Hiçbir Rüzgar Yardım Edemez" sözü oldu. Geçtiğimiz hafta Bursaspor'a kaybedilen maç sonrası Avrupa umutları zayıflayan İdmanyurdu'nun ağırlığını kupa maçına vererek kısa yoldan Avrupa'ya gitmeye çalışacağını düşünmüştüm.

Ancak Rıza Çalımbay "Trabzonspor maçı bizim için FB maçından çok daha önemli" demeci ve oyuncu tercihleriyle kupa hedefi olmadığını açıkça ifade ederek beni ve benim gibi düşünenleri yanılttı.

Bizler Trabzonspor maçının neden daha önemli olduğunu anlamaya çalışırken nihayet maç günü geldi çattı. Sakat Serkan Balcı ve cezalı Vederson'un yokluğu kuşkusuz MİY adına çok önemli dezavantajdı. Zira bu iki mevki İdmanyurdu'nda boşluğu doldurulması en güç pozisyonlar. Trabzonspor ise sakat ve cezalı birkaç oyuncusuna rağmen bu oyuncuların eksikliklerini hissetmeyecek derecede kadro derinliğine sahip bir takım.

Takım kadroları açıklandığında beklenen bir Trabzonspor 11'ine karşılık fazlasıyla ofansif bir MİY 11'i dikkat çekti. Haftalardır oynamayan Oktay ve Tita'ya ilave olarak Sadiku'ya, Murat yada Mehmet Taş'ın değil de Khalili'nin eşlik edecek olması eminim Ersun Yanal'ın iştahını kabartmıştır. Ofanstan devşirme bek Güven Varol'u da ilave edersek Rıza Çalımbay'ın tüm hesaplarını kazanma üzerine yaptığı söylenebilir.

Futbolda daha fazla hücumcu ile oynamak her zaman işe yaramayabilir. Bu maçta da evdeki hesap çarşıya uymadı. Gole kadar olan bölümde her ne kadar MİY pozisyonlar bulmuş olsa da daha net fırsatları harcayan ve oyunda üstün olan taraf Trabzonspor'du. Trabzonspor maç boyunca Bosingwa - Mehmet Ekici - Cardozo üçlüsünün liderliğinde mücadeleci ve istediğini yapan bir takım hüviyetindeydi.

Bosingwa geriden rahat oyun kurarken, Mehmet Ekici de hiç pres yemeden orta sahayı yönetme imkanı buldu. Cardozo ise Servet'in tüm çabasına rağmen takım arkadaşlarına çok iyi toplar servis etti. Dün sahada tüm bunların olmasına izin veren bir MİY vardı. Alıştığımız topa basan, rakibi bezdiren, savaşan Mersin İdmanyurdu yoktu. Asıl sıkıntı da zaten skordan ziyade bu isteksizlikti.

Diğer bir sıkıntı ise malum duran toplardı. Rakibiniz ligde duran toplardan 28 gol bulmuş Trabzonspor. Hatta 3-1 kaybedilen ilk yarıdaki maçta size duran toptan yine iki gol atmış. Nihat'ın yan top zaafı bilinirken, en azından bu maç için kalede Mihaylov düşünülemez miydi? Khalili ya da Sadiku yerine Murat Ceylan veya Mehmet Taş'ı oynatarak yabancı kontenjanından kurtulmak da mümkündü. Tita-Pedriel değişikliği, bekte Güven Varol tercihi ve Futacs'ın düşünülmeyişini eleştirmek mümkün. Ancak, takımdaki yardımlaşma ve mücadele gücündeki düşüşün üzerinde belki bunlardan daha fazla durulmalı.

MİY, Kasımpaşa-Rize-Karabük maçlarında aldığı 9 puan ile ligde kalmayı büyük ölçüde garantilemenin yanında önemli bir hava yakalamıştı. Ancak, Bursaspor maçında kaybedilen 3 puan sonrası Avrupa Kupaları için makasın açılması ve üzerine bir de Avrupa'ya gitmenin en kestirme yolu olan Türkiye Kupası'nın hedef olmadığına ilişkin açıklamalar ve tur için kaybedilen avantaj futbolcuların zihinlerini bulandırmış olabilir.

Çünkü bizim 22 haftadır izlediğimiz İdmanyurdu'nun gerçek oyunu hele ki evinde bu değil. Yenilse de bu değil. Belki de Avrupa Kupaları hedefinden uzaklaşan, ligde kalmayı ise neredeyse garantilemiş bir İdmanyurdu'nu motive edecek hedefler gereklidir. Bunu da yapabilecek kişi takımı buraya kadar getiren Rıza Çalımbay'dır. Hakemlere bahane bulmak yerine önce kendisini sonra da takımını koyduğu hedeflere inandırırsa en azından takımın bugün bulunduğu konumun tesadüfi olmadığını kamuoyuna kanıtlamış olur. Böylelikle inişli çıkışlı performanslarla taraftarını da üzmez.

Hem TFF'nin galibiyet primleri hem de gelecek yıl kazanılacak yayın gelirini etkilemesi bakımından ligi üst sıralarda bitirmek önemli. İşin prestij boyutu da cabası. Hedefsizliğe bağladığım motivasyon kaybı ve isteksizliği bir an evvel aşıp alıştığımız İdmanyurdu'nu bize yeniden izletmeleri umuduyla...