Maçtan kopmayınca

Fenerbahçe bu sezon skor ne olursa olsun maçtan kopmuyor, son dakikaya kadar galibiyet arıyor. Rizespor maçında da aynısı oldu...

Çaykur Rizespor - Fenerbahçe maçı Fenerbahçe'nin doludizgin gidişatını durdurması muhtemel olan en önemli maçtı. Rizespor 8 maçtır kazanamıyorken Aralık soğuğunda zor bir deplasmana çıktılar. Ama bu maçı da kazanmasını bildiler. İyiyken kazanıyorlar, kötüyken kazanıyorlar, Rizespor maçındaki gibi vasatken kazanıyorlar. Bu kazanma alışkanlığını da müthiş konsantrasyonlarına, ciddiyetlerine ve fiziki açıdan hep fit olmalarına borçlular. Lig sonunda ne olursa olsun, Ersun Yanal'ın bu takıma katkısı yadsınamaz bir gerçek.

Fenerbahçe maça çok kötü başladı. Çaykur Rize'nin ilerde baskısına önlem alamadılar, ne olduğunu anlamadan kalelerinde üst üste pozisyonlar gördüler. Mutlak puana ihtiyacı olan Rıza Çalımbay'ın takımı önde baskı yaparak Fenerbahçe'yi hataya zorladı. Fenerbahçe bu baskıyı kırmak için neredeyse 45 dakika bekledi. Topu geriden oyuna sokamadılar, uzun toplarla Sow ve Emenike'yi hedeflediklerinde ise bu ikili sürekli top ezdi, oyun saniyeler içinde tekrar Fenerbahçe yarı sahasına yığıldı. Hal böyle olunca Fenerbahçe'nin bütün saha içi bağlantısı koptu, mesafelerin arası açıldı. 11 futbolcu da birbirinden ayrı hareket ediyormuş izlenimi verdi. 45 dakikada hiçbir organize atak üretemediler. Bırakın takım oyununu, sahadaki herhangi iki futbolcu arasında bile bir iletişim yoktu. Fenerbahçe sezonun en kötü futbolunu oynadı. Cristian'ın frikikten attığı golle devreye 1-1 eşitlikle girilmesi büyük bir şanstı.

İkinci yarıya çıkarken ise yine Beşiktaş derbisinde olduğu gibi başka bir takım gördük. Bu da Ersun Yanal'ın takıma olan bir başka etkisi. Maçtan kopmuyorlar, maçı bırakmıyorlar, sahadaki oyunun kalitesinden bağımsız olarak mücadele her zaman üst düzeyde oluyor. Kaliteli ayaklar da zaten biraz maça asıldıklarında bir şekilde galibiyet kendiliğinden geliyor. İkinci yarıda Rizespor'un etkisiz futbolu ve Fenerbahçe'nin uyanmasıyla birlikte adım adım Fenerbahçe'nin galibiyetine giden bir oyun izledik. Mesafeler kısalıp yardımlaşma artınca topa sahiplik ve pozisyon üstünlüğü ele geçirildi. Daha organize, daha çok pas yapan bir Fenerbahçe vardı artık sahada. Rıza Çalımbay ise buna çözüm üretemedi. Ve oyunun yine son bölümünde Fenerbahçe galibiyete uzanmasını bildi. O gol gelmeseydi ya da maç kaybedilseydi bile ikinci yarıda sahaya koyulan özgüven ve mücadele ruhu takdir edilmeli. Maçtaki eksik noktalar, bazı futbolcuların kötü futbolları da başka yazının konusu olsun.

Spor3