Şimdi Mustafa'ya sahip çıkma zamanı!

Mustafa Aydın Eylül 2010 Trafik Kazası Geçirdi. Nişanlısı Hayatını Kaybederken O Aylarca Yoğun Bakımda Kaldı. Doktorlar Yaşamasını Küçük Bir İhtimal Olarak Gördü. Oynadığı Takımların Taraftarları Onu Hastanede Yalnız Bırakmadı; Mersin İdmanyurdu Ve Ankaragücü Sigorta Primlerini O Dönem Ödedi.

İlaç Almak Ve Tedavi Görmek İçin Mustafa Aydın’ın Sigorta Primlerinin Ödenmesi Gerekiyor. Ancak O, Artık Hiçbir Takımın Futbolcusu Değil Ve Kimse Onun İçin Bu Yükün Altına Girmiyor. Mustafa Aydın’ın Yaşadıkları, Milyonları Eğlendiren Futbolcuların Sosyal Güvencesi Olmadan Yaşadığını Bir Kez Daha Ortaya Koyuyor.

Kaza yapan bir araba, bir yok, diğeri mahvolan iki genç yaşam. Futbolcu Mustafa Aydın aylarca yoğun bakımda kaldı, artık toparlanıyor. Ama hiçbir takımın futbolcusu olmaması ona en büyük engeli oluşturuyor.

Kazadan önce yaşadığın her şeyi hatırlayabiliyor musun?
Hatırlıyorum. Kazadan sonra hiçbir şey hatırlamıyordum ama şimdi iyiyim.

"KAZAYI HATIRLIYOR MUSUN ?"
Kazadan öncesini de sonrasını da artık hatırlamaya başladım ama kazanın nasıl olduğunu hiç bilmiyorum. Karşıyaka-Mersin İdmanyurdu maçı vardı. O maçta 90 dakika oynadım. Maçtan sonra ne olduğunu bilmiyorum. Nişanlım varmış yanımda. Arabayı ben kullanıyormuşum. Hatırlamıyorum. Kazada kaburga kemiklerim kırılmış, başka yerlerimde de kırıklar vardı ama en kötüsü kaburga kemiklerim iç organlarıma batmış. Kanamamı durduramamışlar. Nişanlımın öldüğünü söylemediler bana.

CİHAN AYDIN (Ağabeyi): Etrafındaki insanları tanımaya başladığında Müge’yi sordu. Biz de üzülmesin diye ayrıldıklarını söylüyorduk. Bazen inanıyordu, bazen inanmıyordu. Onu kaybettiğimizi kazadan bir yıl sonra öğrendi.

Yoğun bakımda olduğun süre çok uzamıştı. Kazadan sonra kendini nasıl toparladın?
33 gün İzmir’de, 15 gün de İstanbul’da yoğun bakımdaymışım. Ankara’ya gittik sonra. Fizik tedavi için GATA’da beş ay kaldım. Şimdi yine kontrole gidip geliyoruz. İstanbul’da da her gün spora gidiyorum. Doktorlar bana yürüyemezsin demişlerdi ama yürüyorum.

İLKNUR AYDIN(Ablası): Mustafa kazadan sonra tanınmayacak haldeydi. Vücudunun her yerinde kırıklar vardı, o kırıklar iç organlarına zarar vermişti, beyin travması geçirmişti. Bir de İzmir’de hastane enfeksiyonu kaptı. Bir ay buzların içinde yattı. Doktorlar yaşaması için bile çok küçük bir ihtimal veriyordu. Bize “Hafızasını tamamen kaybedebilir, göremeyebilir, duyamayabilir, ömür boyu burnundan beslenebilir” dediler. Beyin travması geçirince her şey çok riskli oluyor.

Hafızan yerine gelmeye başladığında futbolculuğunla ilgili hatırladığın ilk şeyler nelerdi?

Karabükspor’da oynarken Giresunspor’a gol atmıştım. Ben Giresunlu olduğum için bana kızanlar olmuştu ama ne yapalım. Hatırladığım dört, beş tane daha golüm var. Bir de Karşıyaka’da oynarken Karabükspor maçımız vardı. Reha Kapsal maçtan önce Emenike’yle ilgili atıp tuttu. Adamı şimdi Şampiyonlar Ligi’nde izliyordur. “O da kimmiş, sen onu tutarsın” dedi. Tuttum da. O maçta Emenike kıpırdayamamıştı. Taraftarlar hastanede benim ziyaretime geldi. Tatangalar, Ankaragücü, Mersin İdmanyurdu taraftarları. Onlara çok teşekkür ederim. Onlar geldikçe ben futbolcu olduğumu anladım. Hastanedeyken sağ ayağımda kısmi felç vardı, sol ayağımı da istem dışı oynatıyordum. Sahadakinin tersi oldu yani. Ben sol ayağımı pek kullanamazdım!

"CİHAN AYDIN"; Futbolcu olduğunu anladı da hangi takımın futbolcusu olduğunu bir türlü anlatamadık. “Ben nerede oynuyordum?” diyordu. Mersin İdmanyurdu’nda oynadığına inanmıyordu. Onun hatırladıkları Karabükspor’a kadardı. Üzülmemesi için maçları izletmiyorduk. Maçları izlemeye başladığında çok ağladı ama arkadaşlarını hatırlayınca Mersin İdmanyurdu’nda oynadığını kabul etti. Hastanede sabahlara kadar futbolla ilgili hikâyelerini dinliyorduk.

Şimdi vaktini nasıl geçiriyorsun? Futbolu takip ediyor musun?
Bütün maçları izliyorum. Fizik tedaviden çok sıkıldım, evde oturmaktan çok sıkıldım. Tek başıma dışarı çıkmak istiyorum. Böyle aileme yük oluyorum. Biz dört kardeşiz. Sürekli benimle ilgileniyorlar. Sigorta primlerimin yatması gerekiyormuş. Onu da ablamlar yatırıyor. Yatırmamız lazım çünkü ilaçlarım var, hastaneye gitmem gerekiyor. Ben hastanedeyken Mersin İdmanyurdu ödemiş, sonra beni sevdikleri için Ankaragücü ödedi. Şimdi onların da durumu iyi olmadığı için ödeyemiyorlar.

Kazadan sonra hiç futbol oynadın mı?
Abimle evde oynuyoruz. Maçlardan önce sahada yaptığımız ısınma hareketlerini yapıyoruz birlikte. Doktorlar dengeni tam sağlayana kadar futbol oynama dediler ama dinlemedim. Bana iyi geldi. En çok neye üzülüyorum biliyor musun? Kazadan önce beni Trabzonspor istiyordu. Hatta son maçımıza Şenol Güneş gelmişti beni izlemek için.

İLKNUR AYDIN; Mustafa yerinde duramayan bir insandı, şimdi bunu kaldıramıyor. O kazadan öncesini bir de şimdiki halini biliyor. Aradaki boşluğu hatırlayamadığı için kabullenmesi de zor oluyor. Kaza yapmadan önce 81 kiloydu. İzmir’den İstanbul’a geldiğinde 40 kiloya düşmüştü. Şimdi toparladı. Tek sorunumuz beyin ve vücut koordinasyonunu tam olarak sağlayamaması.

Kazadan sonra her şeyle siz mi ilgilendiniz? Federasyon ne kadar yardımcı oldu?

İLKNUR AYDIN; Mustafa’nın Sakaryaspor’daki hocaları o dönem federasyonda görevliydi. Engin İpekoğlu, Ömer Ömür çok yardımcı oldu. Hâlâ da arayıp sorarlar. Kazadan sonra tanıyan, tanımayan herkes aradı. Ergün Penbe bizim aile dostumuzdur. Kazadan sonra da bizimle birlikte hastanelerde çok koşturdu sağ olsun.

"CİHAN AYDIN" ; İzmir’de yoğun bakımdan çıkacak hali yokken Mustafa’yı servise aldılar. Bir de hastane enfeksiyonu kapınca onu İstanbul’a getirmek istedik. Sadece SSK’lı olduğu için devlet hastanelerinde tedavi olabiliyordu ama onlar da böyle ağır bir hastayı kabul etmek istemedi. Biz de özel hastanelerden biriyle konuştuk. Federasyon bize ambulans helikopter gönderdi. Yolda kaybedersek mesuliyet bizimdir diye kâğıt imzalattılar hastaneden. İstanbul’daki hastane masraflarını karşılayamazdık. Ona Mustafa’nın bugüne kadar kazandığı para da yetmezdi. Sağ olsun o zamanki federasyon yetkilileri masrafları da üstlendi. İyi niyetli oldukları için yardımcı oldular. Aslında yasal bir yükümlülükleri yok.

Oynadığın kulüplerin bazıları maddi sıkıntılar yaşadı. Bu kulüplerden paranı alabildin mi?
Sadece Sakaryaspor’dan paramı alamadım. Paramı alabilmek için federasyona başvurdum. Bana Hakan Şükür de Sakaryalı olduğu için onunla görüşürsem paramı daha kolay alabileceğimi söylediler. Hâlâ alamadım. Kulüptekiler de paralarının olmadığını söylüyor.

"KENDİ AĞZINDAN KARİYERİ"
Zeytinburnuspor’un seçmelerine gitmek için annemi çok zorladığımı hatırlıyorum. 9 yaşımdaydım o zaman. Beni beğenmişlerdi. Forvet olarak başlamıştım ama hocalarım beni defansa aldılar. Bir daha da hiç forvet oynamadım. 17 yaşımda Rizespor’a gittim. Orada profesyonel oldum. Sonra da Karabükspor’a gittim. O zaman takım 2. Lig’deydi. Oradan sonra Bursa’daki Oyak Renaultspor’a gittim, Tepecikspor’a gittim, Ankaragücü’ne gittim. Ankaragücü beni kiralık olarak Sakaryaspor’a, Karşıyaka’ya ve Mersin İdman Yurdu’na gönderdi.


"ENGİN İPEKOĞLU"
“Futbolcuysanız doldurduğunuz formların meslek hanesine “Serbest meslek” yazmak zorunda kalırsınız”
Ben Mustafa’yı Sakaryaspor’dan efendiliğiyle, iyiliğiyle tanıyorum. Kaza geçirdiği günden beri sürekli gördüğüm için bu kadar iyi olmasına çok seviniyorum. Ailesinin ve kendisinin sağlık sorunundan başka nelerle uğraştığını biliyorum.
Türkiye’de devlet futbolcuğu profesyonel bir meslek olarak tanımıyor. Mesela Fenerbahçe’de oynayan bir futbolcu için devlete 200 milyon euro vergi ödeniyor. Kulüp aynı futbolcunun SSK primlerini asgari ücretten yatırıyor. Büyük paralar kazanan futbolcular için bu çok önemli olmayabilir ama daha alt liglerde oynayan futbolcular için çok önemli.
Biz 1990’larda Profesyonel Futbolcular Derneği’ni kurduk. Kulüpler Birliği de kuruldu ama yine de futbolcuların haklarını alamadıklarında başvurabilecekleri, zor duruma düştüklerinde destek alabilecekleri bir yer yok. Futbolcuların bireysel çabalarıyla bu iş yürümüyor.

Bugün bir futbolcu bankada bir form doldurmaya kalksa orada meslek kısmında birçok mesleği görürsünüz ama futbolculuk diye bir şey yoktur. Serbest meslek yazmak zorunda kalırsınız. Spor bakanlığının ilgilenmesi gereken birçok konu var. Ben futbol oynarken sigorta primlerime hiç bakmamıştım. Bir arkadaşım bakıp iki yıl sonra emekli olacağımı söyledi. Kulüpler primlerimi yatırmış ama en düşük şekilde. Mesela ayları yarım yarım yatırmışlar, asgari ücretten göstermişler. Futbolu bıraktıktan sonra çalışmasaydım ben de 850 lira gibi bir rakamla emekli olacaktım.


"SELÇUK YULA"
“Futbolcunun primleri bir kulübe bağlı olduğu sürece yatar, kulüple işin bitince boşta kalırsın”
Futbolcunun primleri bir kulübe bağlı olduğu sürece yatar, kulüple işin bitince boşta kalırsın. Federasyon da bu konuda futbolcuyu korumuyor. Bu ne kulüplerin ne federasyonun bütçesini sarsacak bir şey. Futbolcu deyince insanların aklına Gökhan Gönül, Arda Turan gibi isimler geliyor ama diğer liglerde futbolcuların neler yaşadığını kimse bilmiyor. İyi paralar kazanan futbolcuların zaten özel sigortaları var.
Biz Metin Kurt önderliğinde 1979-80 sezonunda bir sendika kurduk. 12 Eylül darbesiyle o sendika kapatıldı. O sendikaya üye olan, destek veren futbolculardan iyi olanları kulüplerinde kaldı ama diğerleri Anadolu kulüplerine sürüldü. Kulüpler mecbur olmasa hepimizi aforoz edeceklerdi. Biz üniversitede okuyan ve sadece haklarını isteyen gençlerdik o zaman. Metin abi hayatını bu işe adadı, futbolcular onun cenazesine bile gelmedi. Nasıl yokluklarla yaşadığını ben biliyorum.


"TURGAY ŞEREN" (Profesyonel Futbolcular Derneği Başkanı)
“Futbolcular futbol oynarken haklarını aramıyor ya da arayamıyor”
Biz derneğimize başvuru yapanlara yardımcı oluyoruz. İsim vermek istemiyorum ama her ay bu şekilde sekiz futbolcuya yardım ediyoruz. Derneğimize üye olmaları da şart değil. Bağışlarla yürüyen bir dernek bu. Federasyondan destek almıyoruz.
Ben bu kazayı tam olarak bilmiyorum. Futbolcunun başvurusu olmadığı için yardım da etmedik. Futbolcular futbol oynarken haklarını aramıyor ya da arayamıyor. Kulüpler zaten futbolcuları işi bitince başından atmaya bakıyor.


"KORAY AVCI"
“Adı sendika olur, dernek olur fark etmez, bir girişimde bulunulmalı”
Ben de profesyonel olduğum zamanların başında, bundan yaklaşık 13 sene önce bir trafik kazası geçirdim. Omurumda, beyne giden damarlarımda ciddi hasarlar olduğu için doktorlar benden umudu kesmişti. Kimse bir daha ayağa kalkabileceğime ihtimal vermiyordu. Ciddi ameliyatlar geçirdim. Bana o zaman Rıdvan Dilmen ve Sadettin Saran çok yardımcı olmuştu. Benim de yardım alabileceğim bir kurum yoktu. Futbola bir yıl ara vermek zorunda kaldım. Futboldan başka anladığım, yapabileceğim hiçbir şey yoktu.

Futbolcular için sendikalaşmak şu an kolay görünmese de bir umut futbolcuları federasyon kollayabilir. Futbolcuların sağlıkları, hakları hatır gönül ilişkilerine kalmamalı.
Süper Lig’dekiler bir şekilde kendilerini kurtarıyor ama ya alt liglerdekiler? Adı sendika olur, dernek olur fark etmez, bir girişimde bulunulmalı. Biz futbolcular bu işi yapmak için okumaktan vazgeçiyoruz, kendimizi dünyaya kapatıyoruz. Bu da örgütlenmemizi zorlaştırıyor. Bugün Emre Belözoğlu yanına 10 futbolcu alarak bir birlik kurabilir ama bundan 10 yıl sonra kuramaz. Bir cengâver çıkarsa biz de arkalarından yürürüz.


"METİN KURT" (Spor emekçisi)
Röportaj Volkan Ağır’ın hayattayken yaptığı röportaj
“Profesyonel futbolcular da sözleşmeli ama yine sosyal güvencesiz”
Şu anda milyarların döndüğü futbol sektöründe emekçi tanımı iş kanununda bile geçmiyor. Ama diğer taraftan sigortalılar da. Amatör sporcular, sözleşmesiz, sosyal güvencesiz sporcular, profesyonel futbolcular da sözleşmeli ama yine sosyal güvencesiz. Hepsi sosyal güvencesiz. Bizim meselemiz sistemle. Sistem değişmediği müddetçe kaç sporcu üye olursa olsun fark etmez. Bizim derdimiz tabandan başlayan bir örgütlenme kurabilmek.

Doğru mesajla tüm Galatasaraylıları, Fenerbahçelileri bir araya getirebildik. Türkiye’de bir sendikaya üye olmak için o iş kolunda mutlaka sigortalı çalışmak lazım. Sendikaya destek olan 100’e yakın teknik direktör var. Ama emekli oldukları için üye olamıyorlar. Çünkü sendika kanununa göre üye olmak için emekliliklerinden vazgeçmeleri gerekiyor. Amatör futbolcular var. Onları üye yapsak kulüpten kovulacaklar. Bunu da yapacağımız eylemlerle değiştirebiliriz.

Haber: Hilal Gülyurt - Fotoğraf Barış Tekin