Tesisin temeli SAĞLAM olacak!

Tesis konusunda artık dönülmez akşamın ufkundayız.. Vakit çoktan geçti aslında.. Ama biri çıktı ve bizi kendimize getirdi nihayet. .Nurullah Sağlam kente haykırarak, 85. yılını Atatürk anıtı önünde toplanan 5 kişi ile kutlayan Mersin İdmanyurdu’nun sosyal bir olgu olduğu gerçeğini gözümüze soktu.

Bir asra yaklaşan tarihine yakışmayan bir kulüp yapısına sahip olan Mersin idmanyurdu’nu dışarıdan gelen yabancı bir adam, içimizdeki yabancılara anlattı. Bizim yerimize o sahiplendi olan biteni .. Kentlilik bilincini Gaziantep’ten Mersin’e taşıdı. Kapı kapı dolaştı üstüne vazife olmayan bir şey için.. Fakat çok kısa sürede farkına vardı, neme lazımcıların kenti olduğumuzun…Gün geçtikçe ağırlaşan yükü omuzundan atması gerekiyordu bir şekilde Nurullah Hoca’nın.... Bu yükün altında ezilmeye değil, rakiplerini ezmeye gelmişti oysaki.. Ve beklenen oldu.. Kartal maçında isyan bayrağını çekti ve “ben enayi değilim arkadaş” dedi.

Bu süreçte, Teknik Direktör olarak geldiği kulüpte bir anda diplomat olan Sağlam, üst düzey temaslarında alt düzey sonuçlarla karşılaştı. Sahada 4 maçını kazanan komutan zaferlerine masada devam etmek istedi ama sahadaki mücadelenin mertliğini maalesef masada bulamadı. Masanın diğer tarafında oturan ve sözüm ona kürsülerde sporu barış ve kardeşlik duygularıyla anlatan kent yöneticileri, yuvarlak laflarla yine durumu idare etme yoluna gitti. Çünkü Mersin İdmanyurdu onlar için ateşten gömlekti. Kentin ne valisi, ne belediye başkanları ne de önemli kuruluşları bu gömleği giymek istemiyordu. Onlar için Mersin İdmanyurdu bakmak zorunda oldukları bir besleme gibiydi. 3-5 kuruş vererek ihtiyaçlarını karşılayıp, karnını doyurup, başının çaresine bak dedikleri bir besleme... Sağlam her ne kadar “bu sizin öz çocuğunuz” dese de, nafile…

Bir Allah’ın kulu sesini çıkaramıyordu olan bitene.
Neredeyse 29 yılına dayanmış bir hasret bile harekete geçirmiyordu kayıp kentin insanlarını.
Onlar için Arda’yı, Ouaresma’yı, Alex’i uzaktan sevmekti aşkların en güzeli... Süpermarketlerin bile tarihe karıştığı bir dünyada süperlige çıkamamıştı Mersin İdmanyurdu.
Ve kenti yerine kendini terfi ettirme sevdasına düşmüş yöneticilerin diyarıydı Mersin...
Bir avuç taraftarın sevdasına ve vefasına hapsedildi 85 yıllık çınar.
Ve orada öylece kaldı.

Dramatik bir hikayesi olan bir kulüp Mersin idmanyurdu..
Senaryosu aslında hepimize ait..
Yeniden yazılması gerekiyor bu eserin artık..
Nurullah Sağlam kalemini cebinden çıkardı ve önsözünü yazdı..
Gerisi bizlere kaldı…