Şeytanlar sessizliğini bozdu.

İşte dernekten yapılan açıklama şöyle ; “Bizim de söyleyeceklerimiz var. Medya söyledi söyleyeceğini, kelimelerini, kameralarını mikrofonlarını kullandı. Emniyet hasar tespit derdinde, futbol federasyonu cezayı kime, ne kadar keseceğini düşünüyor.Bizde tribünden bir şeyler söylemek istiyoruz.Belki söyleyeceklerimiz tüm bunların arasında bir sinek vızıltısı olarak kalacak ama biz yine de bir de tribünlerin gözünden olayları anlatmanın önemli olduğunu düşünüyoruz.

Öncelikle söylemek gerekirse geçen hafta Adana 5 Ocak stadyumunda yaşananları özetlemek gerekiyor.O gün Adana’da futbol oynanmadı.Federasyon bu maçı Ligin açılış maçı olarak düşündüğü gibi, belki de Bank Asya’nın “memleketin futbolu” imajını destekleyecek bir gövde gösterisine dönüştürmeyi planlamıştı.Türkiye’nin önemli iki şehrinin takımı arasındaki biraz gergin çokça heyecanlı bir maçla ligi açmak belki de bu ligin marka değerini arttıracaktı.Ama olmadı.Aksine bu ligin başlangıcı, ne Çukurova’ya ne de Bank Asya’ya yakışmadı.

Yaşanan olaylarının sorumlularının kimler olduğunu konuşmadan, tartışmadan önce Deplasman yasağı olmasını kimlerin istediğini, kimlerin kendi şehrinde bir derbiye müsaade etmeye yanaşmadığı irdelenmelidir.Maç öncesi Mersin İdman Yurdu yönetimi, şehri ve taraftarı komşu şehirler arasında bir deplasman yasağı olmaması gerektiği konusunda oldukça baskılı davrandı.Bu baskıya direnenler ise bir şekilde bölgede fazladan güvenlik almak konusunda çekingen davrananlar ile taraftarına, şehrine güvenemeyenlerdi.Deplasmana gitmek konusunda bütün taahhütleri Mersin İdman Yurdu tarafı vermek zorunda kaldı.Çünkü yasağın kalkması konusunda istekli olanlar Mersin idman Yurdu tarafı idi..Yasaklarla beslenen bir ülkede tribünlere girmenin, hele komşu şehrinde maça gidememenin ne kadar anlamsız olduğunu göstermek ve geçmişteki her şeye sünger çekerek Çukurova’da derbilerin başka bir havada yaşanmasını isteyen de yine Mersin İdman Yurdu tarafıydı. Ancak hesaba katmadığımız belki de katmak istemediğimiz bir durumla karşılaştık Adana’da.

Stadyuma girdiğimizde üstümüze yağan musluk bataryaları, cdler, taşlar yanlış kararı bizim verdiğimiz konusunda inandırılmaya çalışıldığımızı düşündürdü.Yine de aldırmadık.Küfür illa ki olurdu deplasmanlarda, belki birkaç taş parçası da gelirdi hatta olmadı PKK dışarı diye de bağırılardı.Hayatımızda ilk defa deplase olmuyorduk sonuçta.Tribün yapmaya gittik, takımıza desteği verip gidecektik Adana’dan.İl güvenlik kurulunda verilen taahhütlerin bir kısmını da biz üstlenmiştik.Herkes söz vermişti.Kimse tahriklere vb. olaylara kapılmayacaktı.Hatta Adana 5 Ocak stadyumunda iyi niyetimizi göstermek adına deplasman tribününe bayanlarla beraber girmiştik.Tribünde 15-20 bayan vardı.Madem Bank Asya, memleketimin futboluydu ve memleketimin futbolu her kesimden insanın gidebileceği bir mesafede sahaya çıkıyordu o zaman bayanların da deplasman tribününde olmasının ne zararı vardı ki. Oysa tüm bunlar gözlerine zararlı görünmüş olacak ki, maraton tribününde bulunan 20-30 serseriyi durdurmaktansa, içerideki bayanlara biber gazı ve cop vasıtasıyla şiddet uygulamaktan geri durmadılar.Sadece fiziksel şiddetle karşılaşılmadı Adana’da.

Bizzat Adana Emniyet güçleri, daha henüz stadyuma alınmadan önce tribündeki insanlara yönelik küfürlü tehditler savurdular. Onları da bir yere kadar sineye çektik.Ancak düşünün ki tribünlerden taş vb şeyler yağıyor, polis herhangi bir karşılık vermiyor.Bu durumda her insanın göstereceği tepkiyi gösterdiğinizde de Polis’in yoğun şiddetiyle karşı karşıya kalıyorsunuz.Ekranda gördüğünüz görüntüler sadece sonuç.Bir güvenlik gücünün deplasman taraftarının emniyetini sağlayamayışının sonucu.Emniyetin adaletli bir biçimde sağlanamadığı yerde insanlar kendi emniyetlerini sağlamaya çalışırlar.Bizim de yaptığımız bundan ibaretti.Tekrar söylüyoruz biz Adana’ya geçmişe sünger çekerek, Bekir Çınar’ın cenazesinden kaynaklı bir durgunluğun ağırlığıyla gittik.Asla herhangi bir olay çıkarma düşüncemiz yoktu.Sınırlarımızı zorlayana kadar da sabrettik.

Biz bu olayların sorumluluğunun stadyumda deplasman takım taraftarı istemeyenlerde olduğunu düşünüyoruz. Adana gibi Büyük bir şehrin Asayişinden sorumlu bir kurumun 20-30 başıboşu durdurmak konusunda çaresiz kalmasının ardında ciddi sorunlar olduğunu getiriyor akla. Ayrıca henüz maçın 30. dakikasında Adana’ya gittiğimiz otobüslerin stadyum önünde hazırlatılmış olması da manidar görünüyor.
Bank Asya 1. Ligin marka değerini koruması belki ona değer katması ancak tribünlerin desteğiyle mümkündür. Her kim bizim orada olmamamızı istemediyse gelişmelere olanak sağlamış ve göz yummuştur.

Son olarak, bizler Adanaspor taraftarının Mersin’e gelmesini istiyoruz. Çukurova misafirperverliğinin, Güvenlik önlemlerinin nasıl alınacağının bir dersini vermenin gerekli olduğunu düşünüyoruz. En azından deplasmana gitmenin terörist damgası yemeye sebep olmadığı derbilerin, polis şiddetinden çok, tribündeki ses şiddetinin ön plana çıktığı bir maç izlemeyi vaat ediyoruz”