İnsan utanır!

Futbol bu. Her türlü sonuç oldukça doğal. Kimse seni yadırgamaz, yargılamaz.
Ama sonuç ne olursa olsun mücadeleyi elden bırakmazsın. Bırakırsan işte o an yargılanır yadırganırsın.
Mersin İdman Yurdu futbolcularının yargılanması ve yadırganmasının nedeni bu. En azından benim açımdan…
Amacım moral bozmak değil. Zaten bu yazıdan dolayı takımdaki hiç kimsenin moralinin bozulacağını da sanmıyorum.
Gaziantep Büyükşehir Belediyespor maçında futbolcuların performansını tek tek ele alabilecek bir tablo yok ortada. Şu oyuncu iyi, bu kötüydü diyemem. Çünkü takım, takım olarak kötüydü. Sanki sahaya zorla çıkmışlardı. İsteksizlikleri yüzlerinden okunuyordu.
Maç içerisindeki hal ve tavırları, topu kullanma şekilleri, birbirlerine bakışları, birbirleriyle olan diyalogları futbolcuların ‘Sezon bitse de Mersin’den gitsek’ dercesine bir anlayışa sahip olduklarını gösteriyor. Ama öyle bir lüksleri yok. Hele hele utanmaları ve bu utançlarından kurtulmaları için canlarını dişlerine katarak çalışmaları gerektiği bir dönemde.
Evet utanmalılar.
Geçen yıl bu takımı şampiyon yapan ve formanın hakkını sonuna kadar veren kadrodan utanmalılar.
Sezon başında imza attıkları mukavelelerin üzerinde yazan bedellerden utanmalılar.
Sezon arasında takımdan gönderilen ve belki gönderilmelerini istedikleri futbolcu arkadaşlarından utanmalılar.
Takımlarını her koşulda destekleyen ve 6-1’lik skorda bile ağır eleştirilere maruz kalmayı göze alarak kendilerini alkışlayan taraftardan utanmalılar.
Hafta boyu topladığı harçlıktan artırarak takımı desteklemek için biletini alıp stada gelen öğrenciden utanmalılar.
Tek izin gününü, Pazar gününü çocuğuyla ailesiyle geçirmek varken ‘Ben de destek verirsem bu takım şampiyonluğa yürür’ diyen babadan utanmalılar.
Bir deplasman maçından eve döndüğünde kafasına dikiş atıldığını gören oğlu için ağlayan anneden utanmalılar.
Kendilerine aktarılsın diye, maaşından kesinti yapılan işçilerden utanmalılar.
Forum’da kendilerine servis yaptıktan sonra özlem dolu bir tebessümle ‘Abi şu takımı şampiyon yapın artık’ diyen garsondan utanmalılar.
Kurulduğu günden bu yana, kırmızı lacivertli forma için ter dökmüş, kafa yormuş ve bu futbolcular kadar şanslı bir hayat sürememiş spor adamlarından utanmalılar.
Utanmalılar…
Mersin’den, Mersinliyim diyen herkesten…
Utanmalılar, kendilerinden utanmalılar.
Yazımın başlığında dedim:
‘İnsan olan utanır’
Beni okuyanlara sorayım:
Sizce utanırlar mı?